Het menselijk lichaam weergeven zoals het is – het is niet zo voor de hand liggend. Eeuwenlang hebben we het uiterlijk van onszelf en anderen geïdealiseerd. Nu doen we het met Photoshop, plastische chirurgie en social media filters. In de 18e eeuw deden ze dat in kunstwerken. Maar niet Rembrandt. Hij keek met een open en nieuwsgierig oog naar anderen – en zichzelf – en bracht mensen vaak heel realistisch in beeld.
Groepstentoonstelling RAUW
In de groepstentoonstelling RAUW vormen de etsen van Rembrandt een inleiding op het werk van dertien hedendaagse kunstenaars. Kunstwerken van Melanie Bonajo, Marlene Dumase, Alix Marie, Buhlebezwe Siwani, Alex Farrar, Rineke Dijkstra, Paul Kooiker, Shannon Finnegan, Milan Gies, Jeroen Schokkin, Verena Blok, Aline Thomassen en Natasja Kensmil staan centraal.
Alix Marie (1989) is een Franse kunstenaar die vaak fotografie combineert met beeldhouwkunst. In de serie waartoe Bruise behoort, onderzoekt hij de overeenkomsten tussen huid en foto’s, beide gekenmerkt door een delicaat oppervlak en beide vatbaar voor verkeerde interpretatie.
Rembrandt museum
Uit de tekst van de Kneuzingskamer van Museum het Rembrandthuis: Alix Marie In dit werk is de menselijke huid sterk vergroot. Veranderingen van structuur en kleur zijn duidelijk zichtbaar. Volgens de kunstenaar hoeven we die “imperfecties” niet te verbergen. Hij laat het lichaam zien zoals het is, inclusief de grote blauwe plek. Zijn werk is dan ook een protest tegen de heersende definities van schoonheid. Marie zei hierover: “Het lijkt erop dat de druk mensen pijn doet.”
